praejiciens

Latin

Etymology

Present participle of praejiciō

Participle

praejiciēns m, f, n (genitive praejicientis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative praejiciēns praejiciēns praejicientēs praejicientia
Genitive praejicientis praejicientis praejicientium praejicientium
Dative praejicientī praejicientī praejicientibus praejicientibus
Accusative praejicientem praejiciēns praejicientēs, praejicientīs praejicientia
Ablative praejiciente, praejicientī1 praejiciente, praejicientī1 praejicientibus praejicientibus
Vocative praejiciēns praejiciēns praejicientēs praejicientia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.