praeitus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of praeeō.

Participle

praeitus m (feminine praeita, neuter praeitum); first/second declension

  1. preceded

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative praeitus praeita praeitum praeitī praeitae praeita
Genitive praeitī praeitae praeitī praeitōrum praeitārum praeitōrum
Dative praeitō praeitae praeitō praeitīs praeitīs praeitīs
Accusative praeitum praeitam praeitum praeitōs praeitās praeita
Ablative praeitō praeitā praeitō praeitīs praeitīs praeitīs
Vocative praeite praeita praeitum praeitī praeitae praeita
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.