praeiciens

Latin

Etymology

Present participle of praeiciō

Participle

praeiciēns m, f, n (genitive praeicientis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative praeiciēns praeiciēns praeicientēs praeicientia
Genitive praeicientis praeicientis praeicientium praeicientium
Dative praeicientī praeicientī praeicientibus praeicientibus
Accusative praeicientem praeiciēns praeicientēs, praeicientīs praeicientia
Ablative praeiciente, praeicientī1 praeiciente, praeicientī1 praeicientibus praeicientibus
Vocative praeiciēns praeiciēns praeicientēs praeicientia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.