praefixus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of praefīgō.

Participle

praefīxus m (feminine praefīxa, neuter praefīxum); first/second declension

  1. fastened or attached in front
  2. prefixed

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative praefīxus praefīxa praefīxum praefīxī praefīxae praefīxa
Genitive praefīxī praefīxae praefīxī praefīxōrum praefīxārum praefīxōrum
Dative praefīxō praefīxae praefīxō praefīxīs praefīxīs praefīxīs
Accusative praefīxum praefīxam praefīxum praefīxōs praefīxās praefīxa
Ablative praefīxō praefīxā praefīxō praefīxīs praefīxīs praefīxīs
Vocative praefīxe praefīxa praefīxum praefīxī praefīxae praefīxa

Descendants

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.