praeeminens

Latin

Etymology

Present participle of praeēmineō

Participle

praeēminēns m, f, n (genitive praeēminentis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative praeēminēns praeēminēns praeēminentēs praeēminentia
Genitive praeēminentis praeēminentis praeēminentium praeēminentium
Dative praeēminentī praeēminentī praeēminentibus praeēminentibus
Accusative praeēminentem praeēminēns praeēminentēs, praeēminentīs praeēminentia
Ablative praeēminente, praeēminentī1 praeēminente, praeēminentī1 praeēminentibus praeēminentibus
Vocative praeēminēns praeēminēns praeēminentēs praeēminentia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.