praedictivus

Latin

Etymology

From perfect passive participle praedictus (foretold, predicted) + -īvus, from praedīcō.

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /prae̯.dikˈtiː.wus/, [prae̯.dɪkˈtiː.wʊs]

Adjective

praedictīvus (feminine praedictīva, neuter praedictīvum); first/second-declension adjective

  1. foretelling, predictive

Declension

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative praedictīvus praedictīva praedictīvum praedictīvī praedictīvae praedictīva
Genitive praedictīvī praedictīvae praedictīvī praedictīvōrum praedictīvārum praedictīvōrum
Dative praedictīvō praedictīvō praedictīvīs
Accusative praedictīvum praedictīvam praedictīvum praedictīvōs praedictīvās praedictīva
Ablative praedictīvō praedictīvā praedictīvō praedictīvīs
Vocative praedictīve praedictīva praedictīvum praedictīvī praedictīvae praedictīva

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.