praediatorius

Latin

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /prae̯.di.aːˈtoː.ri.us/, [prae̯.di.aːˈtoː.ri.ʊs]

Adjective

praediātōrius (feminine praediātōria, neuter praediātōrium); first/second declension

  1. prediatory (relating to the auctioning of land/property)

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative praediātōrius praediātōria praediātōrium praediātōriī praediātōriae praediātōria
Genitive praediātōriī praediātōriae praediātōriī praediātōriōrum praediātōriārum praediātōriōrum
Dative praediātōriō praediātōriae praediātōriō praediātōriīs praediātōriīs praediātōriīs
Accusative praediātōrium praediātōriam praediātōrium praediātōriōs praediātōriās praediātōria
Ablative praediātōriō praediātōriā praediātōriō praediātōriīs praediātōriīs praediātōriīs
Vocative praediātōrie praediātōria praediātōrium praediātōriī praediātōriae praediātōria

References

  • praediatorius in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • praediatorius in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • praediatorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.