praecuratus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of praecūrō

Participle

praecūrātus m (feminine praecūrāta, neuter praecūrātum); first/second declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative praecūrātus praecūrāta praecūrātum praecūrātī praecūrātae praecūrāta
Genitive praecūrātī praecūrātae praecūrātī praecūrātōrum praecūrātārum praecūrātōrum
Dative praecūrātō praecūrātae praecūrātō praecūrātīs praecūrātīs praecūrātīs
Accusative praecūrātum praecūrātam praecūrātum praecūrātōs praecūrātās praecūrāta
Ablative praecūrātō praecūrātā praecūrātō praecūrātīs praecūrātīs praecūrātīs
Vocative praecūrāte praecūrāta praecūrātum praecūrātī praecūrātae praecūrāta
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.