praecinctus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of praecingō.

Participle

praecinctus m (feminine praecincta, neuter praecinctum); first/second declension

  1. surrounded, encircled

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative praecinctus praecincta praecinctum praecinctī praecinctae praecincta
Genitive praecinctī praecinctae praecinctī praecinctōrum praecinctārum praecinctōrum
Dative praecinctō praecinctae praecinctō praecinctīs praecinctīs praecinctīs
Accusative praecinctum praecinctam praecinctum praecinctōs praecinctās praecincta
Ablative praecinctō praecinctā praecinctō praecinctīs praecinctīs praecinctīs
Vocative praecincte praecincta praecinctum praecinctī praecinctae praecincta

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.