praebendus

Latin

Etymology

Future passive participle of praebeō.

Participle

praebendus m (feminine praebenda, neuter praebendum); first/second declension

  1. which is to be proffered

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative praebendus praebenda praebendum praebendī praebendae praebenda
Genitive praebendī praebendae praebendī praebendōrum praebendārum praebendōrum
Dative praebendō praebendae praebendō praebendīs praebendīs praebendīs
Accusative praebendum praebendam praebendum praebendōs praebendās praebenda
Ablative praebendō praebendā praebendō praebendīs praebendīs praebendīs
Vocative praebende praebenda praebendum praebendī praebendae praebenda

Descendants

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.