pozíció

See also: pozicio

Hungarian

Etymology

Borrowed from Latin positio.[1] With -ció ending.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈpoziːt͡siʲoː]
  • Hyphenation: po‧zí‧ció

Noun

pozíció (plural pozíciók)

  1. position

Declension

Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative pozíció pozíciók
accusative pozíciót pozíciókat
dative pozíciónak pozícióknak
instrumental pozícióval pozíciókkal
causal-final pozícióért pozíciókért
translative pozícióvá pozíciókká
terminative pozícióig pozíciókig
essive-formal pozícióként pozíciókként
essive-modal
inessive pozícióban pozíciókban
superessive pozíción pozíciókon
adessive pozíciónál pozícióknál
illative pozícióba pozíciókba
sublative pozícióra pozíciókra
allative pozícióhoz pozíciókhoz
elative pozícióból pozíciókból
delative pozícióról pozíciókról
ablative pozíciótól pozícióktól
Possessive forms of pozíció
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. pozícióm pozícióim
2nd person sing. pozíciód pozícióid
3rd person sing. pozíciója pozíciói
1st person plural pozíciónk pozícióink
2nd person plural pozíciótok pozícióitok
3rd person plural pozíciójuk pozícióik

Derived terms

  • pozíciójú
  • pozíciós

References

  1. Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.