pozwolić

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔzˈvɔ.lʲit͡ɕ/
  • audio(file)

Verb

pozwolić pf (imperfective pozwalać)

  1. (intransitive) to allow, to permit, to consent to

Conjugation
Conjugation of pozwolić pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive pozwolić
future tense 1st pozwolę pozwolimy
2nd pozwolisz pozwolicie
3rd pozwoli pozwolą
past tense 1st pozwoliłem pozwoliłam pozwoliliśmy pozwoliłyśmy
2nd pozwoliłeś pozwoliłaś pozwoliliście pozwoliłyście
3rd pozwolił pozwoliła pozwoliło pozwolili pozwoliły
conditional 1st pozwoliłbym pozwoliłabym pozwolilibyśmy pozwoliłybyśmy
2nd pozwoliłbyś pozwoliłabyś pozwolilibyście pozwoliłybyście
3rd pozwoliłby pozwoliłaby pozwoliłoby pozwoliliby pozwoliłyby
imperative 1st niech pozwolę pozwólmy
2nd pozwól pozwólcie
3rd niech pozwoli niech pozwolą
anterior adverbial participle pozwoliwszy
impersonal past pozwolono
verbal noun pozwolenie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.