postremogenitum
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /pos.treː.moːˈɡe.ni.tum/, [pɔs.treː.moːˈɡɛ.nɪ.tũ]
Adjective
postrēmōgenitum
- nominative neuter singular of postrēmōgenitus
- 1734, Jean-Baptiste du Hamel, Theologia Speculatrix et Practica I, page 212
- Poſtremogenitum non factum ſic accipit, quod non ſit ipſum opificium iis quæ per ipſum facta ſunt ſimile.
- 1734, Jean-Baptiste du Hamel, Theologia Speculatrix et Practica I, page 212
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.