poruchać

Polish

Etymology

po- (“iterative prefix”) +‎ ruchać (“to fuck”)

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔˈru.xat͡ɕ/

Verb

poruchać pf

  1. (vulgar) to fuck some, to get some, to satisfy one's sexual urges

Conjugation
Conjugation of poruchać pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive poruchać
future tense 1st porucham poruchamy
2nd poruchasz poruchacie
3rd porucha poruchają
past tense 1st poruchałem poruchałam poruchaliśmy poruchałyśmy
2nd poruchałeś poruchałaś poruchaliście poruchałyście
3rd poruchał poruchała poruchało poruchali poruchały
conditional 1st poruchałbym poruchałabym poruchalibyśmy poruchałybyśmy
2nd poruchałbyś poruchałabyś poruchalibyście poruchałybyście
3rd poruchałby poruchałaby poruchałoby poruchaliby poruchałyby
imperative 1st niech porucham poruchajmy
2nd poruchaj poruchajcie
3rd niech porucha niech poruchają
anterior adverbial participle poruchawszy
impersonal past poruchano
verbal noun poruchanie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.