polio

See also: polio-, -polio, -pólio, and polió

English

Pronunciation

Noun

polio (uncountable)

  1. Abbreviation of poliomyelitis.
  2. A sufferer from poliomyelitis.

Derived terms


Finnish

Noun

polio

  1. poliomyelitis

Declension

Inflection of polio (Kotus type 3/valtio, no gradation)
nominative polio poliot
genitive polion polioiden
polioitten
partitive poliota polioita
illative polioon polioihin
singular plural
nominative polio poliot
accusative nom. polio poliot
gen. polion
genitive polion polioiden
polioitten
partitive poliota polioita
inessive poliossa polioissa
elative poliosta polioista
illative polioon polioihin
adessive poliolla polioilla
ablative poliolta polioilta
allative poliolle polioille
essive poliona polioina
translative polioksi polioiksi
instructive polioin
abessive poliotta polioitta
comitative polioineen

Anagrams


Italian

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpɔ.ljo/, [ˈpɔːl̺jo]
  • Hyphenation: pò‧lio

Etymology 1

From [Teucrium] polium, from Late Latin polium, polion, from Ancient Greek πόλιον (pólion), from πολιός (poliós, white, grey).

Noun

polio m (uncountable)

  1. (botany) The plant Teucrium polium (felty germander)
Synonyms

Etymology 2

Clipping of poliomielite.

Noun

polio f (invariable)

  1. poliomyelitis, polio

Anagrams


Latin

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ˈpo.li.oː/, [ˈpɔ.li.oː]

Etymology 1

From Proto-Indo-European *pelh₂- (to drive, strike, thrust), from the notion of fulling cloth. See also interpolō.

Verb

poliō (present infinitive polīre, perfect active polīvī or poliī, supine polītum); fourth conjugation

  1. I polish, I smooth
Conjugation
   Conjugation of poliō (fourth conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present poliō polīs polit polīmus polītis poliunt
imperfect poliēbam poliēbās poliēbat poliēbāmus poliēbātis poliēbant
future poliam poliēs poliet poliēmus poliētis polient
perfect polīvī, poliī polīvistī, poliistī polīvit, poliit polīvimus, poliimus polīvistis, poliistis polīvērunt, polīvēre, poliērunt, poliēre
pluperfect polīveram, polieram polīverās, polierās polīverat, polierat polīverāmus, polierāmus polīverātis, polierātis polīverant, polierant
future perfect polīverō, polierō polīveris, polieris polīverit, polierit polīverimus, polierimus polīveritis, polieritis polīverint, polierint
passive present polior polīris, polīre polītur polīmur polīminī poliuntur
imperfect poliēbar poliēbāris, poliēbāre poliēbātur poliēbāmur poliēbāminī poliēbantur
future poliar poliēris, poliēre poliētur poliēmur poliēminī polientur
perfect polītus + present active indicative of sum
pluperfect polītus + imperfect active indicative of sum
future perfect polītus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present poliam poliās poliat poliāmus poliātis poliant
imperfect polīrem polīrēs polīret polīrēmus polīrētis polīrent
perfect polīverim, polierim polīverīs, polierīs polīverit, polierit polīverīmus, polierīmus polīverītis, polierītis polīverint, polierint
pluperfect polīvissem, poliissem polīvissēs, poliissēs polīvisset, poliisset polīvissēmus, poliissēmus polīvissētis, poliissētis polīvissent, poliissent
passive present poliar poliāris, poliāre poliātur poliāmur poliāminī poliantur
imperfect polīrer polīrēris, polīrēre polīrētur polīrēmur polīrēminī polīrentur
perfect polītus + present active subjunctive of sum
pluperfect polītus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present polī polīte
future polītō polītō polītōte poliuntō
passive present polīre polīminī
future polītor polītor poliuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives polīre polīvisse, poliisse polītūrus esse polīrī polītus esse polītum īrī
participles poliēns polītūrus polītus poliendus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
poliendī poliendō poliendum poliendō polītum polītū
Derived terms
Descendants

References

Etymology 2

See the etymology of the main entry.

Noun

poliō n

  1. dative singular of polion
  2. ablative singular of polion
  3. dative singular of polium
  4. ablative singular of polium

Lindu

Noun

polio

  1. farmer

Spanish

Etymology

Clipping of poliomielitis.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpoljo/

Noun

polio f (plural polios)

  1. polio
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.