polariseren

Dutch

Etymology

From French polariser

Pronunciation
  • Audio(file)

Verb

polariseren

  1. to polarize
  2. (figuratively) (said of a situation etc.) to polarize; to cause to have two extremes

Inflection
Inflection of polariseren (weak)
infinitive polariseren
past singular polariseerde
past participle gepolariseerd
infinitive polariseren
gerund polariseren n
present tense past tense
1st person singular polariseerpolariseerde
2nd person sing. (jij) polariseertpolariseerde
2nd person sing. (u) polariseertpolariseerde
2nd person sing. (gij) polariseertpolariseerde
3rd person singular polariseertpolariseerde
plural polariserenpolariseerden
subjunctive sing.1 polariserepolariseerde
subjunctive plur.1 polariserenpolariseerden
imperative sing. polariseer
imperative plur.1 polariseert
participles polariserendgepolariseerd
1) Archaic.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.