podkradać

Polish

Etymology

podkraść +‎ -adać

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔtˈkra.dat͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

podkradać impf (perfective podkraść)

  1. to pilfer; to steal surreptitiously in small quantities, without the owner later noticing that something has been taken

Conjugation
Conjugation of podkradać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive podkradać
present tense 1st podkradam podkradamy
2nd podkradasz podkradacie
3rd podkrada podkradają
past tense 1st podkradałem podkradałam podkradaliśmy podkradałyśmy
2nd podkradałeś podkradałaś podkradaliście podkradałyście
3rd podkradał podkradała podkradało podkradali podkradały
future tense 1st będę podkradał1 będę podkradała1 będziemy podkradali1 będziemy podkradały1
2nd będziesz podkradał1 będziesz podkradała1 będziecie podkradali1 będziecie podkradały1
3rd będzie podkradał1 będzie podkradała1 będzie podkradało1 będą podkradali1 będą podkradały1
conditional 1st podkradałbym podkradałabym podkradalibyśmy podkradałybyśmy
2nd podkradałbyś podkradałabyś podkradalibyście podkradałybyście
3rd podkradałby podkradałaby podkradałoby podkradaliby podkradałyby
imperative 1st — podkradajmy
2nd podkradaj podkradajcie
3rd niech podkrada niech podkradają
active adjectival participle podkradający podkradająca podkradające podkradający podkradające
passive adjectival participle podkradany podkradana podkradane podkradani podkradane
contemporary adverbial participle podkradając
impersonal past podkradano
verbal noun podkradanie
1 or: będę podkradać, będziesz podkradać etc.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.