podbijać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /pɔdˈbʲi.jat͡ɕ/

Verb

podbijać impf (perfective podbić)

  1. (transitive) to conquer, to subdue, to subjugate (to acquire by force of arms, win in war)
  2. (transitive) to bump up, to drive up (to increase something suddenly)
  3. (transitive) to conquer someone (with love, sympathy etc.)
  4. (transitive) to fasten something from the bottom
  5. (transitive) to lift up

Conjugation
Conjugation of podbijać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive podbijać
present tense 1st podbijam podbijamy
2nd podbijasz podbijacie
3rd podbija podbijają
past tense 1st podbijałem podbijałam podbijaliśmy podbijałyśmy
2nd podbijałeś podbijałaś podbijaliście podbijałyście
3rd podbijał podbijała podbijało podbijali podbijały
future tense 1st będę podbijał1 będę podbijała1 będziemy podbijali1 będziemy podbijały1
2nd będziesz podbijał1 będziesz podbijała1 będziecie podbijali1 będziecie podbijały1
3rd będzie podbijał1 będzie podbijała1 będzie podbijało1 będą podbijali1 będą podbijały1
conditional 1st podbijałbym podbijałabym podbijalibyśmy podbijałybyśmy
2nd podbijałbyś podbijałabyś podbijalibyście podbijałybyście
3rd podbijałby podbijałaby podbijałoby podbijaliby podbijałyby
imperative 1st — podbijajmy
2nd podbijaj podbijajcie
3rd niech podbija niech podbijają
active adjectival participle podbijający podbijająca podbijające podbijający podbijające
passive adjectival participle podbijany podbijana podbijane podbijani podbijane
contemporary adverbial participle podbijając
impersonal past podbijano
verbal noun podbijanie
1 or: będę podbijać, będziesz podbijać etc.

Derived terms

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.