plicatilis

Latin

Etymology

From plicō (I fold, bend).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /pliˈkaː.ti.lis/, [plɪˈkaː.tɪ.lɪs]

Adjective

plicātilis (neuter plicātile); third declension

  1. pliable, flexible (that may be folded up)

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative plicātilis plicātile plicātilēs plicātilia
Genitive plicātilis plicātilis plicātilium plicātilium
Dative plicātilī plicātilī plicātilibus plicātilibus
Accusative plicātilem plicātile plicātilēs, plicātilīs plicātilia
Ablative plicātilī plicātilī plicātilibus plicātilibus
Vocative plicātilis plicātile plicātilēs plicātilia

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.