piękny

Polish

Etymology

Uncertain. Cognate with Czech pěkný and Slovak pekný. Possibly from Proto-Slavic *pěkrъ (cognate with Latin pulcher (“beautiful”);[1] compare also Old Church Slavonic пѣгъ (pěgŭ)). Or cognate with Old High German fēh, Ancient Greek ποικίλος (poikílos, “multicoloured”) from Proto-Indo-European *peyḱ-.[2]

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpʲɛŋ.knɨ/
  • audio(file)

Adjective

piękny (comparative piękniejszy, superlative najpiękniejszy, adverb pięknie)

  1. beautiful
    Jaki piękny dzień! ― What a lovely/beautiful day!
    Była piękną kobietą. ― She was a beautiful woman.

Declension
declension of piękny
case singular plural
m pers or m anim m inan n f m pers other
nominative, vocative piękny piękne piękna piękni piękne
genitive pięknego pięknej pięknych
dative pięknemu pięknym
accusative pięknego piękny piękne piękną pięknych piękne
instrumental pięknym pięknymi
locative pięknej pięknych

References
  1. "piękny" in Václav Machek, Etymologický slovník jazyka českého, second edition, Academia, 1968
  2. "piękny" in Jiří Rejzek, Český etymologický slovník, electronic version, Leda, 2007

Further reading
  • piękny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • piękny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.