pilnować

Polish

Etymology

From pilny +‎ -ować.

Pronunciation
  • IPA(key): /pʲilˈnɔ.vat͡ɕ/
  • audio(file)

Verb

pilnować impf

  1. (transitive) to guard, watch, supervise
  2. (transitive) to obey, tend

Conjugation
Conjugation of pilnować impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive pilnować
present tense 1st pilnuję pilnujemy
2nd pilnujesz pilnujecie
3rd pilnuje pilnują
past tense 1st pilnowałem pilnowałam pilnowaliśmy pilnowałyśmy
2nd pilnowałeś pilnowałaś pilnowaliście pilnowałyście
3rd pilnował pilnowała pilnowało pilnowali pilnowały
future tense 1st będę pilnował1 będę pilnowała1 będziemy pilnowali1 będziemy pilnowały1
2nd będziesz pilnował1 będziesz pilnowała1 będziecie pilnowali1 będziecie pilnowały1
3rd będzie pilnował1 będzie pilnowała1 będzie pilnowało1 będą pilnowali1 będą pilnowały1
conditional 1st pilnowałbym pilnowałabym pilnowalibyśmy pilnowałybyśmy
2nd pilnowałbyś pilnowałabyś pilnowalibyście pilnowałybyście
3rd pilnowałby pilnowałaby pilnowałoby pilnowaliby pilnowałyby
imperative 1st — pilnujmy
2nd pilnuj pilnujcie
3rd niech pilnuje niech pilnują
active adjectival participle pilnujący pilnująca pilnujące pilnujący pilnujące
passive adjectival participle pilnowany pilnowana pilnowane pilnowani pilnowane
contemporary adverbial participle pilnując
impersonal past pilnowano
verbal noun pilnowanie
1 or: będę pilnować, będziesz pilnować etc.

Derived terms
  • (verbs) przypilnować, upilnować, dopilnować, popilnować, napilnować

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.