pestilens

Latin

Etymology 1

Probably a back-formation from pestilentus, from pestis (disease, plague; pest; destruction).

Adjective

pestilēns (genitive pestilentis); third declension

  1. pestilential, infected, unhealthy
  2. noxious, destructive, pestilent
Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative pestilēns pestilentēs pestilentia
Genitive pestilentis pestilentium
Dative pestilentī pestilentibus
Accusative pestilentem pestilēns pestilentēs pestilentia
Ablative pestilentī pestilentibus
Vocative pestilēns pestilentēs pestilentia
Derived terms
  • pestilentiōsus

Etymology 2

From pestilēns (noxious, pestilent).

Noun

pestilēns m (genitive pestilentis); third declension

  1. a pestilent or noxious man
Inflection

Third declension.

Case Singular Plural
Nominative pestilēns pestilentēs
Genitive pestilentis pestilentum
Dative pestilentī pestilentibus
Accusative pestilentem pestilentēs
Ablative pestilente pestilentibus
Vocative pestilēns pestilentēs

References

  • pestilens in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • pestilens in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • pestilens in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
  • Carl Meissner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book, London: Macmillan and Co.
    • (ambiguous) the plague breaks out in the city: pestilentia (not pestis) in urbem (populum) invadit
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.