pertransiens

Latin

Etymology

Present participle of pertranseō.

Participle

pertransiēns m, f, n (genitive pertransientis); third declension

  1. going or passing through or away

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative pertransiēns pertransiēns pertransientēs pertransientia
Genitive pertransientis pertransientis pertransientium pertransientium
Dative pertransientī pertransientī pertransientibus pertransientibus
Accusative pertransientem pertransiēns pertransientēs pertransientia
Ablative pertransientī pertransientī pertransientibus pertransientibus
Vocative pertransiēns pertransiēns pertransientēs pertransientia
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.