pertimens

Latin

Etymology

Present participle of pertimeō

Participle

pertimēns m or f or n (genitive pertimentis); third declension

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative pertimēns pertimēns pertimentēs pertimentia
Genitive pertimentis pertimentis pertimentium pertimentium
Dative pertimentī pertimentī pertimentibus pertimentibus
Accusative pertimentem pertimēns pertimentēs, pertimentīs pertimentia
Ablative pertimente, pertimentī1 pertimente, pertimentī1 pertimentibus pertimentibus
Vocative pertimēns pertimēns pertimentēs pertimentia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.