perpetiens

Latin

Etymology

Present participle of perpetior.

Participle

perpetiēns m or f or n (genitive perpetientis); third declension

  1. enduring

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative perpetiēns perpetiēns perpetientēs perpetientia
Genitive perpetientis perpetientis perpetientium perpetientium
Dative perpetientī perpetientī perpetientibus perpetientibus
Accusative perpetientem perpetiēns perpetientēs, perpetientīs perpetientia
Ablative perpetiente, perpetientī1 perpetiente, perpetientī1 perpetientibus perpetientibus
Vocative perpetiēns perpetiēns perpetientēs perpetientia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.