permütasyon

Turkish

Etymology

Borrowed from French permutation.

Pronunciation
  • IPA(key): pɛɾmytasˈjon
  • Hyphenation: per‧mü‧tas‧yon

Noun

permütasyon (definite accusative permütasyonu, plural permütasyonlar)

  1. (mathematics) permutation

Declension
Inflection
Nominative permütasyon
Definite accusative permütasyonu
Singular Plural
Nominative permütasyon permütasyonlar
Definite accusative permütasyonu permütasyonları
Dative permütasyona permütasyonlara
Locative permütasyonda permütasyonlarda
Ablative permütasyondan permütasyonlardan
Genitive permütasyonun permütasyonların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular permütasyonum permütasyonlarım
2nd singular permütasyonun permütasyonların
3rd singular permütasyonu permütasyonları
1st plural permütasyonumuz permütasyonlarımız
2nd plural permütasyonunuz permütasyonlarınız
3rd plural permütasyonları permütasyonları

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.