permissurus

Latin

Etymology

Future active participle of permittō.

Participle

permissūrus m (feminine permissūra, neuter permissūrum); first/second declension

  1. about to permit

Declension

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative permissūrus permissūra permissūrum permissūrī permissūrae permissūra
Genitive permissūrī permissūrae permissūrī permissūrōrum permissūrārum permissūrōrum
Dative permissūrō permissūrae permissūrō permissūrīs permissūrīs permissūrīs
Accusative permissūrum permissūram permissūrum permissūrōs permissūrās permissūra
Ablative permissūrō permissūrā permissūrō permissūrīs permissūrīs permissūrīs
Vocative permissūre permissūra permissūrum permissūrī permissūrae permissūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.