perfingo

Latin

Etymology

per- (very much”, “thoroughly”, “perfectly) + fingō (I form mentally or in speech”, “I represent in thought”; “I alter or change [something] for the purpose of dissembling)

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /perˈfin.ɡoː/, [pɛrˈfɪŋ.ɡoː]

Verb

perfingō (present infinitive perfingere, perfect active perfinxī, supine perfictum); third conjugation

  1. (transitive) I form, represent
  2. (transitive) I counterfeit perfectly

Conjugation

   Conjugation of perfingo (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present perfingō perfingis perfingit perfingimus perfingitis perfingunt
imperfect perfingēbam perfingēbās perfingēbat perfingēbāmus perfingēbātis perfingēbant
future perfingam perfingēs perfinget perfingēmus perfingētis perfingent
perfect perfinxī perfinxistī perfinxit perfinximus perfinxistis perfinxērunt, perfinxēre
pluperfect perfinxeram perfinxerās perfinxerat perfinxerāmus perfinxerātis perfinxerant
future perfect perfinxerō perfinxeris perfinxerit perfinxerimus perfinxeritis perfinxerint
passive present perfingor perfingeris, perfingere perfingitur perfingimur perfingiminī perfinguntur
imperfect perfingēbar perfingēbāris, perfingēbāre perfingēbātur perfingēbāmur perfingēbāminī perfingēbantur
future perfingar perfingēris, perfingēre perfingētur perfingēmur perfingēminī perfingentur
perfect perfictus + present active indicative of sum
pluperfect perfictus + imperfect active indicative of sum
future perfect perfictus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present perfingam perfingās perfingat perfingāmus perfingātis perfingant
imperfect perfingerem perfingerēs perfingeret perfingerēmus perfingerētis perfingerent
perfect perfinxerim perfinxerīs perfinxerit perfinxerimus perfinxeritis perfinxerint
pluperfect perfinxissem perfinxissēs perfinxisset perfinxissēmus perfinxissētis perfinxissent
passive present perfingar perfingāris, perfingāre perfingātur perfingāmur perfingāminī perfingantur
imperfect perfingerer perfingerēris, perfingerēre perfingerētur perfingerēmur perfingerēminī perfingerentur
perfect perfictus + present active subjunctive of sum
pluperfect perfictus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present perfinge perfingite
future perfingitō perfingitō perfingitōte perfinguntō
passive present perfingere perfingiminī
future perfingitor perfingitor perfinguntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives perfingere perfinxisse perfictūrus esse perfingī perfictus esse perfictum īrī
participles perfingēns perfictūrus perfictus perfingendus
verbal nouns gerund supine
nominative genitive dative/ablative accusative accusative ablative
perfingere perfingendī perfingendō perfingendum perfictum perfictū

References

  • perfingo in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • perfingo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette, page 1,147/1
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.