percutiens

Latin

Etymology

Present participle of percutiō.

Participle

percutiēns m, f, n (genitive percutientis); third declension

  1. piercing

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative percutiēns percutiēns percutientēs percutientia
Genitive percutientis percutientis percutientium percutientium
Dative percutientī percutientī percutientibus percutientibus
Accusative percutientem percutiēns percutientēs percutientia
Ablative percutientī percutientī percutientibus percutientibus
Vocative percutiēns percutiēns percutientēs percutientia
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.