penni

Finnish

Etymology

Coined by Elias Lönnrot from penninki, from Swedish penning.

Noun

penni

  1. One hundredth of a markka, the Finnish currency until the introduction of euro in 2002.
    Note: In Finnish the noun is in partitive singular after a cardinal number.
    viisikymmentä penniä
    fifty pennies

Declension

Inflection of penni (Kotus type 5/risti, no gradation)
nominative penni pennit
genitive pennin pennien
partitive penniä pennejä
illative penniin penneihin
singular plural
nominative penni pennit
accusative nom. penni pennit
gen. pennin
genitive pennin pennien
partitive penniä pennejä
inessive pennissä penneissä
elative pennistä penneistä
illative penniin penneihin
adessive pennillä penneillä
ablative penniltä penneiltä
allative pennille penneille
essive penninä penneinä
translative penniksi penneiksi
instructive pennein
abessive pennittä penneittä
comitative penneineen

Idiom

Anagrams


Icelandic

Etymology

From Latin penna (feather).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈpʰɛnːɪ/
    Rhymes: -ɛnːɪ

Noun

penni m (genitive singular penna, nominative plural pennar)

  1. a pen

Declension

Derived terms


Norman

Etymology

Borrowed from English penny.

Noun

penni m (plural pennis)

  1. (Guernsey) penny
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.