pendulus

Latin

Etymology

From pendeō (I hang).

Pronunciation

  • (Classical) IPA(key): /ˈpen.du.lus/, [ˈpɛn.dʊ.ɫʊs]

Adjective

pendulus (feminine pendula, neuter pendulum); first/second declension

  1. hanging, hanging down, pendent, suspended syn.
  2. doubtful, uncertain, hesitating
    neu fluitem dubiae spe pendulus horae

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative pendulus pendula pendulum pendulī pendulae pendula
Genitive pendulī pendulae pendulī pendulōrum pendulārum pendulōrum
Dative pendulō pendulae pendulō pendulīs pendulīs pendulīs
Accusative pendulum pendulam pendulum pendulōs pendulās pendula
Ablative pendulō pendulā pendulō pendulīs pendulīs pendulīs
Vocative pendule pendula pendulum pendulī pendulae pendula

Synonyms

Descendants

References

  • pendulus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • pendulus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • pendulus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.