pchać

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *pьxati, Proto-Indo-European *peys-.

Pronunciation
  • IPA(key): /pxat͡ɕ/

Verb

pchać impf (perfective pchnąć)

  1. (transitive) to push

Conjugation
Conjugation of pchać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive pchać
present tense 1st pcham pchamy
2nd pchasz pchacie
3rd pcha pchają
past tense 1st pchałem pchałam pchaliśmy pchałyśmy
2nd pchałeś pchałaś pchaliście pchałyście
3rd pchał pchała pchało pchali pchały
future tense 1st będę pchał1 będę pchała1 będziemy pchali1 będziemy pchały1
2nd będziesz pchał1 będziesz pchała1 będziecie pchali1 będziecie pchały1
3rd będzie pchał1 będzie pchała1 będzie pchało1 będą pchali1 będą pchały1
conditional 1st pchałbym pchałabym pchalibyśmy pchałybyśmy
2nd pchałbyś pchałabyś pchalibyście pchałybyście
3rd pchałby pchałaby pchałoby pchaliby pchałyby
imperative 1st — pchajmy
2nd pchaj pchajcie
3rd niech pcha niech pchają
active adjectival participle pchający pchająca pchające pchający pchające
passive adjectival participle pchany pchana pchane pchani pchane
contemporary adverbial participle pchając
impersonal past pchano
verbal noun pchanie
1 or: będę pchać, będziesz pchać etc.

Further reading
  • pchać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pchać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.