parskać

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *pъrskati.

Pronunciation

IPA(key): /ˈpar.skat͡ɕ/

Verb

parskać impf (perfective parsknąć)

  1. (intransitive) to snort
  2. (intransitive) to snicker

Conjugation
Conjugation of parskać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive parskać
present tense 1st parskam parskamy
2nd parskasz parskacie
3rd parska parskają
past tense 1st parskałem parskałam parskaliśmy parskałyśmy
2nd parskałeś parskałaś parskaliście parskałyście
3rd parskał parskała parskało parskali parskały
future tense 1st będę parskał1 będę parskała1 będziemy parskali1 będziemy parskały1
2nd będziesz parskał1 będziesz parskała1 będziecie parskali1 będziecie parskały1
3rd będzie parskał1 będzie parskała1 będzie parskało1 będą parskali1 będą parskały1
conditional 1st parskałbym parskałabym parskalibyśmy parskałybyśmy
2nd parskałbyś parskałabyś parskalibyście parskałybyście
3rd parskałby parskałaby parskałoby parskaliby parskałyby
imperative 1st — parskajmy
2nd parskaj parskajcie
3rd niech parska niech parskają
active adjectival participle parskający parskająca parskające parskający parskające
contemporary adverbial participle parskając
impersonal past parskano
verbal noun parskanie
1 or: będę parskać, będziesz parskać etc.

Synonyms
  • (to snort): fukać, prychać

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.