oymak

Turkish

Pronunciation

  • IPA(key): [ojmac]
  • Hyphenation: oy‧mak

Etymology 1

From Mongolian аймаг (ajmag).

Noun

oymak (definite accusative oymağı, plural oymaklar)

  1. (sociology) tribe
Declension
Inflection
Nominative oymak
Definite accusative oymağı
Singular Plural
Nominative oymak oymaklar
Definite accusative oymağı oymakları
Dative oymağa oymaklara
Locative oymakta oymaklarda
Ablative oymaktan oymaklardan
Genitive oymağın oymakların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular oymağım oymaklarım
2nd singular oymağın oymakların
3rd singular oymağı oymakları
1st plural oymağımız oymaklarımız
2nd plural oymağınız oymaklarınız
3rd plural oymakları oymakları
Predicative forms
Singular Plural
1st singular oymağım oymaklarım
2nd singular oymaksın oymaklarsın
3rd singular oymak
oymaktır
oymaklar
oymaklardır
1st plural oymakız oymaklarız
2nd plural oymaksınız oymaklarsınız
3rd plural oymaklar oymaklardır
Synonyms

Etymology 2

From Proto-Turkic *ōj- (to pick, peck).[1] Cognate with Old Turkic [script needed] (oy-, to hollow sth. out), Azerbaijani oymaq (to carve, excavate), Bashkir уйыу (uyïw, to hollow), Kazakh ою (oyw, to etch), Kyrgyz оюу (oyuu, to ornament, etch), Turkmen oýmak (to carve), Uzbek oʻymoq (to carve).

Verb

oymak (third-person singular simple present oyar)

  1. (transitive) to cut, chisel, carve, or engrave a design in/upon sth.; to hollow sth. out
Conjugation
Synonyms
Derived terms
  • oyma
  • oyuş
  • oyuk
  • oyuntu
  • oyucu
  • oyulmak
  • oydurmak

References

  1. Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003) Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill: “*ṓjV”
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.