oturmak

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اوتورمق‎ (oturmak, “to sit, incubate, live, remain”), from Old Anatolian Turkish [script needed] (otur-, “to sit”), from earlier *oltur-, from Proto-Turkic *ol-tur- (“to sit”),[1] akin to *ol-ur- (“to sit”) both being causative forms of Proto-Turkic *ol- (“to be”).[2] Proto-Turkic *ol(u)-'s relation to Karakhanid [script needed] (olmāq, “to be, become ripe”), and Turkish olmak (“to be, become, happen, exist, be situated”) is not clear, at least the Turkish form is thought to be from Proto-Turkic *bōl- (“to become”). The -/l/- in -/lt/- cluster was lost, compare a similar case in getir- (<*gẹl-tür-).

Verb

oturmak (third-person singular simple present oturur)

(intransitive) to sit
Bir saattir bilgisayar karşısında oturuyorum. ― I have been sitting in front of the computer for an hour.
(intransitive, with dative case) to sit down (on), sit (upon)
(intransitive, with locative case) to reside, dwell in
(intransitive) to fit on
(intransitive) to settle, subside
(intransitive) to catch on, take root, become popular, be accepted

Conjugation

positive - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	otururum	oturursun	oturur	otururuz	oturursunuz	otururlar
	present continuous	oturuyorum	oturuyorsun	oturuyor	oturuyoruz	oturuyorsunuz	oturuyorlar
	past definite	oturdum	oturdun	oturdu	oturduk	oturdunuz	oturdular
	past continuous	oturuyordum	oturuyordun	oturuyordu	oturuyorduk	oturuyordunuz	oturuyorlardı
	future simple	oturacağım	oturacaksın	oturacak	oturacağız	oturacaksınız	oturacaklar

positive - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	oturur muyum?	oturur musun?	oturur mu?	oturur muyuz?	oturur musunuz?	otururlar mı?
	present continuous	oturuyor muyum?	oturuyor musun?	oturuyor mu?	oturuyor muyuz?	oturuyor musunuz?	oturuyorlar mı?
	past definite	oturdum mu?	oturdun mu?	oturdu mu?	oturduk mu?	oturdunuz mu?	oturdular mu?
	past continuous	oturuyor muydum?	oturuyor muydun?	oturuyor muydu?	oturuyor muyduk?	oturuyor muydunuz?	oturuyorlar mıydı?
	future simple	oturacak mıyım?	oturacak mısın?	oturacak mı?	oturacak mıyız?	oturacak mısınız?	oturacaklar mı?

negative - declarative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	oturmam	oturmazsın	oturmaz	oturmayız	oturmazsınız	oturmazlar
	present continuous	oturmuyorum	oturmuyorsun	oturmuyor	oturmuyoruz	oturmuyorsunuz	oturmuyorlar
	past definite	oturmadım	oturmadın	oturmadı	oturmadık	oturmadınız	oturmadılar
	past continuous	oturmuyordum	oturmuyordun	oturmuyordu	oturmuyorduk	oturmuyordunuz	oturmuyordular
	future simple	oturmayacağım	oturmayacaksın	oturmayacak	oturmayacağız	oturmayacaksınız	oturmayacaklar

negative - interrogative

		singular			plural
		1^st person	2^nd person	3^rd person	1^st person	2^nd person	3^rd person
		ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present simple	oturmaz mıyım?	oturmaz mısın?	oturmaz mı?	oturmaz mıyız?	oturmaz mısınız?	oturmazlar mı?
	present continuous	oturmuyor muyum?	oturmuyor musun?	oturmuyor mu?	oturmuyor muyuz?	oturmuyor musunuz?	oturmuyorlar mı?
	past definite	oturmadım mı?	oturmadın mı?	oturmadı mı?	oturmadık mı?	oturmadınız mı?	oturmadılar mı?
	past continuous	oturmuyor muydum?	oturmuyor muydun?	oturmuyor muydu?	oturmuyor muyduk?	oturmuyor muydunuz?	oturmuyorlar mıydı?
	future simple	oturmayacak mıyım?	oturmayacak mısın?	oturmayacak mı?	oturmayacak mıyız?	oturmayacak mısınız?	oturmayacaklar mı?

Related terms

(?)olmak
oturabilmek
oturak
oturamamak
oturgaç
oturma
oturmamak
oturmuş
oturtmak
oturucu
oturulmak
oturum
oturuş
oturuşmak

References

Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*ol-ur-, *ol(u)-tur-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*ṑlu”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*ol-ur-, *ol(u)-tur-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

[2] Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*ṑlu”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill