otaczać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈta.t͡ʂat͡ɕ/
  • Audio(file)

Verb

otaczać impf (perfective otoczyć)

  1. to surround
  2. to enclose

Conjugation
Conjugation of otaczać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive otaczać
present tense 1st otaczam otaczamy
2nd otaczasz otaczacie
3rd otacza otaczają
past tense 1st otaczałem otaczałam otaczaliśmy otaczałyśmy
2nd otaczałeś otaczałaś otaczaliście otaczałyście
3rd otaczał otaczała otaczało otaczali otaczały
future tense 1st będę otaczał1 będę otaczała1 będziemy otaczali1 będziemy otaczały1
2nd będziesz otaczał1 będziesz otaczała1 będziecie otaczali1 będziecie otaczały1
3rd będzie otaczał1 będzie otaczała1 będzie otaczało1 będą otaczali1 będą otaczały1
conditional 1st otaczałbym otaczałabym otaczalibyśmy otaczałybyśmy
2nd otaczałbyś otaczałabyś otaczalibyście otaczałybyście
3rd otaczałby otaczałaby otaczałoby otaczaliby otaczałyby
imperative 1st — otaczajmy
2nd otaczaj otaczajcie
3rd niech otacza niech otaczają
active adjectival participle otaczający otaczająca otaczające otaczający otaczające
contemporary adverbial participle otaczając
impersonal past otaczano
verbal noun otaczanie
1 or: będę otaczać, będziesz otaczać etc.

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.