oszaleć

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈʂa.lɛt͡ɕ/

Verb

oszaleć pf

  1. to go mad

Conjugation
Conjugation of oszaleć pf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or n or f
infinitive oszaleć
future tense 1st oszaleję oszalejemy
2nd oszalejesz oszalejecie
3rd oszaleje oszaleją
past tense 1st oszalałem oszalałam oszaleliśmy oszalałyśmy
2nd oszalałeś oszalałaś oszaleliście oszalałyście
3rd oszalał oszalała oszalało oszaleli oszalały
conditional 1st oszalałbym oszalałabym oszalelibyśmy oszalałybyśmy
2nd oszalałbyś oszalałabyś oszalelibyście oszalałybyście
3rd oszalałby oszalałaby oszalałoby oszaleliby oszalałyby
imperative 1st niech oszaleję oszalejmy
2nd oszalej oszalejcie
3rd niech oszaleje niech oszaleją
passive adjectival participle oszalały oszalała oszalałe oszalali oszalałe
anterior adverbial participle oszalawszy
impersonal past oszalano
verbal noun oszalenie

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.