orzekać

Polish

Pronunciation

IPA(key): /ɔˈʐɛ.kat͡ɕ/

Verb

orzekać impf (perfective orzec)

  1. (transitive, intransitive) to adjudicate, to predicate, to pronounce

Conjugation
Conjugation of orzekać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive orzekać
present tense 1st orzekam orzekamy
2nd orzekasz orzekacie
3rd orzeka orzekają
past tense 1st orzekałem orzekałam orzekaliśmy orzekałyśmy
2nd orzekałeś orzekałaś orzekaliście orzekałyście
3rd orzekał orzekała orzekało orzekali orzekały
future tense 1st będę orzekał1 będę orzekała1 będziemy orzekali1 będziemy orzekały1
2nd będziesz orzekał1 będziesz orzekała1 będziecie orzekali1 będziecie orzekały1
3rd będzie orzekał1 będzie orzekała1 będzie orzekało1 będą orzekali1 będą orzekały1
conditional 1st orzekałbym orzekałabym orzekalibyśmy orzekałybyśmy
2nd orzekałbyś orzekałabyś orzekalibyście orzekałybyście
3rd orzekałby orzekałaby orzekałoby orzekaliby orzekałyby
imperative 1st — orzekajmy
2nd orzekaj orzekajcie
3rd niech orzeka niech orzekają
active adjectival participle orzekający orzekająca orzekające orzekający orzekające
passive adjectival participle orzekany orzekana orzekane orzekani orzekane
contemporary adverbial participle orzekając
impersonal past orzekano
verbal noun orzekanie
1 or: będę orzekać, będziesz orzekać etc.

Synonyms
  • (to adjudicate): rozstrzygać
  • (to predicate): ogłaszać

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.