ortam

Latin

Participle

ortam

  1. accusative feminine singular of ortus

Turkish

Pronunciation
  • IPA(key): [oɾtam]
  • Hyphenation: or‧tam

Etymology 1

Noun

ortam

  1. first-person singular possessive of orta

Etymology 2

Noun

ortam (definite accusative ortamı, plural ortamlar)

  1. ambient
  2. atmosphere
  3. environment
  4. vibe
  5. medium
  6. occasion
  7. stage
  8. (computing) context

Declension
Inflection
Nominative ortam
Definite accusative ortamı
Singular Plural
Nominative ortam ortamlar
Definite accusative ortamı ortamları
Dative ortama ortamlara
Locative ortamda ortamlarda
Ablative ortamdan ortamlardan
Genitive ortamın ortamların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular ortamım ortamlarım
2nd singular ortamın ortamların
3rd singular ortamı ortamları
1st plural ortamımız ortamlarımız
2nd plural ortamınız ortamlarınız
3rd plural ortamları ortamları
Predicative forms
Singular Plural
1st singular ortamım ortamlarım
2nd singular ortamsın ortamlarsın
3rd singular ortam
ortamdır		 ortamlar
ortamlardır
1st plural ortamız ortamlarız
2nd plural ortamsınız ortamlarsınız
3rd plural ortamlar ortamlardır
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.