ortak

Serbo-Croatian

Etymology

Borrowed from Ottoman Turkish اورتاق (ortak).

Pronunciation

  • IPA(key): /ǒrtaːk/
  • Hyphenation: or‧tak

Noun

òrtāk m (Cyrillic spelling о̀рта̄к)

  1. partner, associate (in business)
  2. accomplice
  3. (colloquial) friend, mate

Declension


Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اورتاق (ortak), from Old Turkic ortuk (ortuk).

Pronunciation

  • IPA(key): /oɾˈtak/
  • Hyphenation: or‧tak

Noun

ortak (definite accusative ortağı, plural ortaklar)

  1. associate
  2. partner

Declension

Inflection
Nominative ortak
Definite accusative ortağı
Singular Plural
Nominative ortak ortaklar
Definite accusative ortağı ortakları
Dative ortağa ortaklara
Locative ortakta ortaklarda
Ablative ortaktan ortaklardan
Genitive ortağın ortakların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular ortağım ortaklarım
2nd singular ortağın ortakların
3rd singular ortağı ortakları
1st plural ortağımız ortaklarımız
2nd plural ortağınız ortaklarınız
3rd plural ortakları ortakları
Predicative forms
Singular Plural
1st singular ortağım ortaklarım
2nd singular ortaksın ortaklarsın
3rd singular ortak
ortaktır
ortaklar
ortaklardır
1st plural ortakız ortaklarız
2nd plural ortaksınız ortaklarsınız
3rd plural ortaklar ortaklardır

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.