oppima

See also: õppima

Finnish

Participle

oppima

  1. Agent participle of oppia.

Declension

Inflection of oppima (Kotus type 10/koira, no gradation)
nominative oppima oppimat
genitive oppiman oppimien
partitive oppimaa oppimia
illative oppimaan oppimiin
singular plural
nominative oppima oppimat
accusative nom. oppima oppimat
gen. oppiman
genitive oppiman oppimien
oppimainrare
partitive oppimaa oppimia
inessive oppimassa oppimissa
elative oppimasta oppimista
illative oppimaan oppimiin
adessive oppimalla oppimilla
ablative oppimalta oppimilta
allative oppimalle oppimille
essive oppimana oppimina
translative oppimaksi oppimiksi
instructive oppimin
abessive oppimatta oppimitta
comitative oppimine
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.