opitulatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of opitulor.

Participle

opitulātus m (feminine opitulāta, neuter opitulātum); first/second declension

  1. helped

Inflection

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative opitulātus opitulāta opitulātum opitulātī opitulātae opitulāta
Genitive opitulātī opitulātae opitulātī opitulātōrum opitulātārum opitulātōrum
Dative opitulātō opitulātae opitulātō opitulātīs opitulātīs opitulātīs
Accusative opitulātum opitulātam opitulātum opitulātōs opitulātās opitulāta
Ablative opitulātō opitulātā opitulātō opitulātīs opitulātīs opitulātīs
Vocative opitulāte opitulāta opitulātum opitulātī opitulātae opitulāta

References

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.