opitulans

Latin

Etymology

Present participle of opitulor.

Participle

opitulāns m or f or n (genitive opitulantis); third declension

  1. helping

Inflection

Third declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative opitulāns opitulāns opitulantēs opitulantia
Genitive opitulantis opitulantis opitulantium opitulantium
Dative opitulantī opitulantī opitulantibus opitulantibus
Accusative opitulantem opitulāns opitulantēs, opitulantīs opitulantia
Ablative opitulante, opitulantī1 opitulante, opitulantī1 opitulantibus opitulantibus
Vocative opitulāns opitulāns opitulantēs opitulantia

1When used purely as an adjective.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.