opiskeleminen

Finnish

Etymology

Fourth infinitive nominative form of opiskella.

Pronunciation

  • Hyphenation: o‧pis‧ke‧le‧mi‧nen
  • IPA(key): /ˈopiskeleminen/

Noun

opiskeleminen

  1. studying

Declension

Inflection of opiskeleminen (Kotus type 38/nainen, no gradation)
nominative opiskeleminen opiskelemiset
genitive opiskelemisen opiskelemisten
opiskelemisien
partitive opiskelemista opiskelemisia
illative opiskelemiseen opiskelemisiin
singular plural
nominative opiskeleminen opiskelemiset
accusative nom. opiskeleminen opiskelemiset
gen. opiskelemisen
genitive opiskelemisen opiskelemisten
opiskelemisien
partitive opiskelemista opiskelemisia
inessive opiskelemisessa opiskelemisissa
elative opiskelemisesta opiskelemisista
illative opiskelemiseen opiskelemisiin
adessive opiskelemisella opiskelemisilla
ablative opiskelemiselta opiskelemisilta
allative opiskelemiselle opiskelemisille
essive opiskelemisena opiskelemisina
translative opiskelemiseksi opiskelemisiksi
instructive opiskelemisin
abessive opiskelemisetta opiskelemisitta
comitative opiskelemisineen

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.