onthemen

Dutch

Etymology

Back-formation from ontheemd.

Verb

onthemen

  1. (transitive, rare, said of people) to displace, deprive of a home
    • 1970, C. J. F. Stuldreher, Concentratiekampen. Systeem en praktijk in Nederland, Fibula-Van Dishoeck (publ.), 42.
      Zij konden beginnen aan de deportaties, evacuaties, verhuizingen, emigraties, ghettovorming, aan het onthemen van mensen in het kader van door nationaalsocialistisch racisme bedachte noodzakelijkheden als Neuordnung of Reinigung des Volkskörpers.
      They could commence the deportations, evacuations, moves, emigrations, ghettoisation, the dislocation of people under the necessary inventions of national socialist racism such as Neuordnung of Reinigung des Volkskörpers.

Inflection
Inflection of onthemen (weak, prefixed)
infinitive onthemen
past singular ontheemde
past participle ontheemd
infinitive onthemen
gerund onthemen n
verbal noun —
present tense past tense
1st person singular ontheemontheemde
2nd person sing. (jij) ontheemtontheemde
2nd person sing. (u) ontheemtontheemde
2nd person sing. (gij) ontheemtontheemde
3rd person singular ontheemtontheemde
plural onthemenontheemden
subjunctive sing.1 onthemeontheemde
subjunctive plur.1 onthemenontheemden
imperative sing. ontheem
imperative plur.1 ontheemt
participles onthemendontheemd
1) Archaic.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.