onguncu

Turkish

Etymology

From ongun + -cu.

Noun

onguncu (definite accusative onguncuyu, plural onguncular)

  1. (religion) Synonym of totemci (somebody who applies totems)

Declension

Inflection
Nominative onguncu
Definite accusative onguncuyu
Singular Plural
Nominative onguncu onguncular
Definite accusative onguncuyu onguncuları
Dative onguncuya ongunculara
Locative onguncuda onguncularda
Ablative onguncudan ongunculardan
Genitive onguncunun onguncuların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular onguncum onguncularım
2nd singular onguncun onguncuların
3rd singular onguncusu onguncuları
1st plural onguncumuz onguncularımız
2nd plural onguncunuz onguncularınız
3rd plural onguncuları onguncuları
Predicative forms
Singular Plural
1st singular onguncuyum onguncularım
2nd singular onguncusun onguncularsın
3rd singular onguncu
onguncudur
onguncular
ongunculardır
1st plural onguncuyuz onguncularız
2nd plural onguncusunuz onguncularsınız
3rd plural onguncular ongunculardır

Derived terms

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.