okumak

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish اوقومق‎ (okumak, “to read, decipher, study, learn, recite, chant, sing”), from Proto-Turkic *okɨ- (“to call, read, recite”).[1]

Cognate with Old Turkic [script needed] (okı-, “to read, call”), Azerbaijani oxumaq (“to read, sing”), Bashkir уҡыу (uqïw, “to read”), Kazakh оқу (oqw, “to read, recite”), Kyrgyz окуу (okuu, “to read, learn”), Turkmen okamak (“to read, study”), Uzbek oʻqimoq (“to learn, study, read”), Yakut угуй (uguy, “to call”).

Pronunciation
  • Hyphenation: o‧ku‧mak

Verb

okumak (third-person singular simple present okur)

  1. (transitive) to read
  2. (transitive) to study, peruse
  3. (transitive) to sing; to chant, recite
  4. (transitive) to announce
  5. (transitive) to decipher
  6. (intransitive) to study, attend school

Conjugation
positive - declarative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple okurum okursun okur okuruz okursunuz okurlar
present continuous okuyorum okuyorsun okuyor okuyoruz okuyorsunuz okuyorlar
past definite okudum okudun okudu okuduk okudunuz okudular
past continuous okuyordum okuyordun okuyordu okuyorduk okuyordunuz okuyorlardı
future simple okuyacağım okuyacaksın okuyacak okuyacağız okuyacaksınız okuyacaklar
positive - interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple okur muyum? okur musun? okur mu? okur muyuz? okur musunuz? okurlar mı?
present continuous okuyor muyum? okuyor musun? okuyor mu? okuyor muyuz? okuyor musunuz? okuyorlar mı?
past definite okudum mu? okudun mu? okudu mu? okuduk mu? okudunuz mu? okudular mu?
past continuous okuyor muydum? okuyor muydun? okuyor muydu? okuyor muyduk? okuyor muydunuz? okuyorlar mıydı?
future simple okuyacak mıyım? okuyacak mısın? okuyacak mı? okuyacak mıyız? okuyacak mısınız? okuyacaklar mı?
negative - declarative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple okumam okumazsın okumaz okumayız okumazsınız okumazlar
present continuous okumuyorum okumuyorsun okumuyor okumuyoruz okumuyorsunuz okumuyorlar
past definite okumadım okumadın okumadı okumadık okumadınız okumadılar
past continuous okumuyordum okumuyordun okumuyordu okumuyorduk okumuyordunuz okumuyordular
future simple okumayacağım okumayacaksın okumayacak okumayacağız okumayacaksınız okumayacaklar
negative - interrogative
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
ben sen o biz siz onlar
indicative present simple okumaz mıyım? okumaz mısın? okumaz mı? okumaz mıyız? okumaz mısınız? okumazlar mı?
present continuous okumuyor muyum? okumuyor musun? okumuyor mu? okumuyor muyuz? okumuyor musunuz? okumuyorlar mı?
past definite okumadım mı? okumadın mı? okumadı mı? okumadık mı? okumadınız mı? okumadılar mı?
past continuous okumuyor muydum? okumuyor muydun? okumuyor muydu? okumuyor muyduk? okumuyor muydunuz? okumuyorlar mıydı?
future simple okumayacak mıyım? okumayacak mısın? okumayacak mı? okumayacak mıyız? okumayacak mısınız? okumayacaklar mı?

Derived terms

References
  1. Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003), “*okɨ-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.