odrzekać

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔdˈʐɛ.kat͡ɕ/

Verb

odrzekać impf (perfective odrzec)

  1. (transitive) to answer, to reply, to respond

Conjugation
Conjugation of odrzekać impf
    singular plural
person m f n m pers m anim or m inan or f or n
infinitive odrzekać
present tense 1st odrzekam odrzekamy
2nd odrzekasz odrzekacie
3rd odrzeka odrzekają
past tense 1st odrzekałem odrzekałam odrzekaliśmy odrzekałyśmy
2nd odrzekałeś odrzekałaś odrzekaliście odrzekałyście
3rd odrzekał odrzekała odrzekało odrzekali odrzekały
future tense 1st będę odrzekał1 będę odrzekała1 będziemy odrzekali1 będziemy odrzekały1
2nd będziesz odrzekał1 będziesz odrzekała1 będziecie odrzekali1 będziecie odrzekały1
3rd będzie odrzekał1 będzie odrzekała1 będzie odrzekało1 będą odrzekali1 będą odrzekały1
conditional 1st odrzekałbym odrzekałabym odrzekalibyśmy odrzekałybyśmy
2nd odrzekałbyś odrzekałabyś odrzekalibyście odrzekałybyście
3rd odrzekałby odrzekałaby odrzekałoby odrzekaliby odrzekałyby
imperative 1st — odrzekajmy
2nd odrzekaj odrzekajcie
3rd niech odrzeka niech odrzekają
active adjectival participle odrzekający odrzekająca odrzekające odrzekający odrzekające
contemporary adverbial participle odrzekając
impersonal past odrzekano
verbal noun odrzekanie
1 or: będę odrzekać, będziesz odrzekać etc.

Synonyms

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.