odacı

Turkish

Etymology

From oda (“room, chamber”) +‎ -cı.

Noun

odacı (definite accusative odacıyı, plural odacılar)

  1. servant

Declension
Inflection
Nominative odacı
Definite accusative odacıyı
Singular Plural
Nominative odacı odacılar
Definite accusative odacıyı odacıları
Dative odacıya odacılara
Locative odacıda odacılarda
Ablative odacıdan odacılardan
Genitive odacının odacıların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular odacım odacılarım
2nd singular odacın odacıların
3rd singular odacısı odacıları
1st plural odacımız odacılarımız
2nd plural odacınız odacılarınız
3rd plural odacıları odacıları
Predicative forms
Singular Plural
1st singular odacıyım odacılarım
2nd singular odacısın odacılarsın
3rd singular odacı
odacıdır		 odacılar
odacılardır
1st plural odacıyız odacılarız
2nd plural odacısınız odacılarsınız
3rd plural odacılar odacılardır

Synonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.