occultaturus

Latin

Etymology

Future active participle of occultō.

Participle

occultātūrus m (feminine occultātūra, neuter occultātūrum); first/second declension

  1. about to conceal

Declension

First/second declension.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative occultātūrus occultātūra occultātūrum occultātūrī occultātūrae occultātūra
Genitive occultātūrī occultātūrae occultātūrī occultātūrōrum occultātūrārum occultātūrōrum
Dative occultātūrō occultātūrae occultātūrō occultātūrīs occultātūrīs occultātūrīs
Accusative occultātūrum occultātūram occultātūrum occultātūrōs occultātūrās occultātūra
Ablative occultātūrō occultātūrā occultātūrō occultātūrīs occultātūrīs occultātūrīs
Vocative occultātūre occultātūra occultātūrum occultātūrī occultātūrae occultātūra
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.